เคล็ดลับในการสร้างความสุขคือเราจะต้องเปลี่ยนปัญหาให้เป็นปัญญา
ชีวิตที่ดีคือ ชีวิตที่มีโอกาสได้ฝึกฝนตนเองมากๆ คนที่ทำงานควรดีใจ่เราเป็นคนที่มีโอกาสฝึกตัวเอง
ต่อไปนี้ท่าย ป.ปยุตโตจะนำเสนอเคล็ดความสำเร็จของคนเรา นี่นับเป็นความโชคดีที่วันนี้เราได้หยิบมาอ่าน
เราจะสรุปเก็บไว้
มนุษย์เป็นสัตย์ต้องพัฒนาตัวเองมาตั้งตั้งแต่กำเนิดอยู่แล้วโดยธรรมชาติ และต้องพัฒนาตัวเองอย่างหนักและอย่างต่อเนื่อง ไม่เหมือนกับสัตรว์ที่เกิดมาพร้อมกับสัญชาติญาน เกิดมาเดินได้เลยแทบจะทันทีเช่น เป็ด ห่าน ออกจากใข่วันนั้ก็เดินได้ทันที วิ่งได้ทันที ว่ายน้ำได้ทันทีหากินได้ทันที แต่มนุษย์นี่แรกเกิดยังช่วยตัวเองไม่ได้เลยต้องมีผู้อื่นดุและ สองปีก็แล้ว สามสี่ปีก็แล้ว ห้าปีก็แล้ว ก็ยังช่วยตัวเองให้อยู่รอดไม่ได้
ในช่วงเวลาที่ทำเนินชีวิตด้วยตัวเองไม่ได้นั้นมนุษย์ทำอย่างไร มนุษย์ก็ต้องเรียนรู้ ฝึกฝนพัฒนาตัวเอง ตั้งแต่เกิดมามนุษย์ต้องเรียนรู้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะกิน เดิน นั่ง นอน ยืนขับถ่าย ก็ต้องเรียนรู้ทั้งนั้น ต้องหัดฝึกฝนมาจึงจะอยู่ได้
ง่ายๆคือ การดำเนินชีวิตของมนุษยืนี้แปลกไปจากสัตว์ทั้งหลายอื่นๆมนุษย์ไม่ได้มาเปล่าๆ แต่ต้องลงทุน ด้วยการเรียนรู้ฝึกฝนตนเอง
ข้อเสียเปรียบของมนุษย์ก็กลายเป็นข้อได้เปรียบ คือ การฝึกฝน เรียนรู้ พัฒนาตจัวเองได้นี่แหละ ที่ทำให้มนุษย์กลายเป็นสัตว์ที่ประเสรฐที่สุด พอมนุษย์รู้จักเรียนรู้อะไรได้เองแล้ว ไว่อะไรก็จะทำได้หมด
มนุษย์ต่างจากสัตว์ตรงที่สัตว์เกิดมาอย่างไรก็ตายไปอย่างนั้น แต่มนุษย์อย่างไรก็ได้อย่างนั้น อยู่ที่ว่าจะต้องการฝึกหรือไม่ นี่แหละความสามารถของมนุษย์
จะเห็นว่ามนุษย์สามารถพัฒนาสติปัญญาจนสามารถปรุ่งแต่งสร้างสรรค์ประดิษฐ์สิ่งต่างๆได้มากมาย จนมีอุปกรณ์เทคโนโลยีเต็มไปหมด จนบางที่มนุษย์เองก็ลืมธรรมชาตของตัวเองไป เช่นชีวิตคนเรา ตื่นเช้า ทำงาน นั่งรถ กลับบ้าน นอน อยู่อย่างนี้ทุกวันไม่เคยเห็นธรรมชาติเลย ก็เลยไม่รู้ตัวว่าด้แปลกแยกจากธรรมชาติ
จริงแล้วมนุษย์สู้สัตว์อื่นไม่ได้เลย มนุษย์จะดีเลิศประเสริฐกว่าสัตว์ก็อยู่ที่การฝึกฝนเรียนรู้เท่านั้น
เมื่อเรารู้ธรรมชาติอย่างอย่างนี้แล้ว ถ้าเราต้องการมีชชวิตที่ดีงามประเสริฐเราก็ต้องฝึกฝนตัวเอง ต้องสร้างจิตสำนึกขึ้นมาเลยว่าจะต้องเป็นอยู่ด้วยการเรียนรู้ ฝึกฝน พัฒนาตัวเองอย่างไม่ยอมหยุดละก็ เราก็จะเลศประเสริฐกว่านี้อีกมาก คนจำจำนวนมากใม่ใช่หลักธรรมชาติของมนุษย์มาใช้ให้เป็นประโยชน์ก็เลยฝึกหัดอะไรด้วยความจำใจ จำเป็น เท่าที่ตัวพออยู่ได้
คนจำนวนมาฝึกตัวเองพออยู่ได้เท่านั้นเอง พอกินได้ พอพูดได้ พอหากินได้ ก็หยุดแล้ว ไม่ฝึกต่อ แตคนที่รู้หลักอย่างนี้และจะฝึกไม่หยุด เมื่อเราเรียนรู้และพัฒนาตัวเองอยู่เสมอชีวิตก็จะประเสริฐ ดีงาม
ต่อไปนี้คือเคล็ดลับความสำเร็จจากท่าน ป.ปยุตโต
คนที่เขาประสบความสำเร็จมากมายบางทีเขาอาจไม่มีพื้นเดิมอะไรดีกว่าเราหรอก แต่เขาฝึกตนเองไม่หยุด เรียนรู้พัฒนาเรื่อยไป เขาก็เป็นเลิศได้ นี่เป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์
จำหลักของพระไว้ไห้ดีว่า มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐกว่าสัตว์เดรัจฉานได้ด้วยการฝึก ฝึกแล้วไม่ใช่จะดีกว่าสัตว์เดรัจฉานเท่านั้น ประเสริฐยิ่งกว่าพรหม เทวดาเสียอีก ฝึกได้จนกระทั่งว่าเทวดาและพระพรหมก็มากราบไหว้มนุษย์ ดูพระพุทธเจ้าเป็นตัวอย่างสิ
ฉะนั้น เราเป็นมนุษย์ อย่ามัวหลงเพลิดเพลินหรือท้อใจ ต้องใจฝึกฝนพัฒนาตนให้ดีที่สุด แล้วเราจัมีความประเสริฐเป็นเลิศ จนกระทั่งเทวดาและพรหมก็มาไหว้
เมื่อมนุษย์ฝึกฝนพัฒนาชีวิตของตนขึ้นไปนั้น เขาก้พัฒนาความสุขขึ้นไปด้วย
No comments:
Post a Comment